Una lágrima asiste a mi silenciosa renuncia.
Ella se desliza.
Mis mejillas recuerdan su paso acogiéndola con su cálido arrebato.
Fría deposita su último suspiro en la comisura de mis labios.
Es la última que derramo.
15 feb 2009
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
Anys han passat./Años han pasado.
Cerco imaginant els camins tortuosos de ma vida, escoltant-me. Atenta, miro els reflexes a l'espill del temps perdut, i anyoro les re...
-
Cerco imaginant els camins tortuosos de ma vida, escoltant-me. Atenta, miro els reflexes a l'espill del temps perdut, i anyoro les re...
-
No le basta poseer, quiere adoración. Impone sus valores a la fuerza. Usa la violencia contra la razón. No sorprenden sus acciones. Sus...
-
Febrero abrió las tumbas a mis muertos. En este descuento, él se adueño de lo que más quería. En otro tiempo, de abuelos maternos. En estos ...
No hay comentarios:
Publicar un comentario